Tað er umráðandi fyri okkum, at stovnurin er eitt mennandi stað hjá bæði børnum og vaksnum og at vit øll trívast saman. Hetta, so at:

• Vit kenna okkum vælkomin og trygg og
  
• Vit merkja, at onnur eru góð við okkum
• Vit verða vird fyri tað, sum vit eru og kenna, at ymisku tørvir okkara í mest møguligan mun verða nøktaðir
• Vit kenna, at vit eru ein av mongum við felags upplivingum og royndum, s.s. gongutúrar, náttúruupplivingar, felags sangur (samling) og alt møguligt annað
  
• Vit fáa rørsluliga menning við at spæla úti á spæliplássinum og í náttúru okkara
• Vit brúka nærumhvørvi og læra bygd okkara at kenna við m.ø. hagatúrum, fjørutúrum og túrum til ymiskt virksemi í bygdini
• Vit syngja, ríma, ramsa, lesa søgur, fjanta og fjasa
• Vit hava fastar siðir, sum vit eru glað fyri, so sum jól, páskir, føstu, pyjamasparty, ommu- og abbadagar, garðdagar, hugnadagar saman við foreldrum o.ø.
• Vit nema okkum kunnleika við handaligum virksemi sum at mála, baka, klippa, klistra, roksa við gandadeiggi og alt møguligt annað
• Vit stimbra forvitni og hugflog okkara
• Vit verða stuðlaði í at taka avbjóðingar á okkum
• Vit hava pláss til at spæla og at finna nýggjar vinir
• Starvsfólkini stremba eftir, at børnini eru saman við vaksnum, sum vísa umsorgan, eru ansin og áhugaði. Hetta gevur børnunum eina kenslu av tryggleika.